Konopie indyjskie są stosowane przez pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego jako alternatywa lub w połączeniu z konwencjonalnymi terapiami. Pomagają w leczeniu objawów, takich jak ból brzucha, problemy ze snem i zmniejszony apetyt. Skuteczność kliniczna marihuany w leczeniu tych chorób jest nieco kontrowersyjna, lecz pacjenci potwierdzają terapeutyczne właściwości.
Konopie indyjskie a nieswoiste zapalenie jelit (IBD)
Naukowcy przeprowadzili prospektywne badanie w grupie dorosłych pacjentów z nieswoistymi zapaleniami jelit (ang. Inflammatory Bowel Disease, IBD) w kanadyjskim ośrodku opieki. Pacjenci wypełnili internetową ankietę zawierającą 40 pytań, która obejmowała dane demograficzne, historię choroby IBD, używanie konopi indyjskich oraz Krótki Kwestionariusz Choroby Zapalnej Jelit (SIBDQ). Publikacja pojawiła się w Crohns Colitis 360.
Pacjenci na całym świecie leczą nieswoiste choroby zapalne jelit marihuaną
Na potrzeby badania ankiety wypełniło 254 uczestników (148 z CD, 90 z UC i 16 z nieokreślonym zapaleniem jelita grubego). Niedawne używanie konopi indyjskich zgłosiło 41% uczestników z chorobą Crohna i 31% uczestników z UC. Co ciekawe, tylko 46% uczestników, którzy używali marihuany, rozmawiało o tym ze swoim lekarzem.
Używanie marihuany wśród pacjentów z nieswoistym zapaleniem jelit wzrosło ponad dwukrotnie od czasu jej legalizacji w Kanadzie. Wiąże się z poprawą dolegliwości żołądkowych i lepszą jakością życia. Zdaniem badaczy, lekarze powinni pytać o używanie konopi indyjskich i optymalizować kontrolę objawów za pomocą terapii opartych na dowodach naukowych.
Choroba Leśniowskiego-Crohna i inne zapalenia jelit
Choroby zapalne jelit (ang. Inflammatory Bowel Disease, IBD), choroba Leśniowskiego-Crohna (ang. Crohn’s disease, CD) i wrzodziejące zapalenie jelita grubego (ang. Ulcerative colitis, UC) charakteryzują się przewlekłym i nawracającym stanem zapalnym przewodu pokarmowego. Diagnoza wpływa na jakość życia. Grupa norweskich pacjentów cierpiących na choroby zapalne jelit zgłosiła znacznie niższą jakość życia, jeśli mieli umiarkowane lub ciężkie objawy w porównaniu z osobami bez aktywnych objawów. Utrzymywanie się objawów pomimo pojawienia się nowych terapii jest często problematyczne dla chorych. Z drugiej strony, przy braku symptomów fizycznych, pacjenci mogą również nadal opisywać odczuwanie stresu, niepokoju, strachu przed bólem i obawy o następstwa choroby. Często zmusza to ich do poszukiwania alternatywnych opcji terapeutycznych.
Marihuana na objawy zachorowania
Marihuana jest często stosowanym ziołem do kontroli objawów u pacjentów z IBD. Według doniesień zmniejsza poziom stresu, poprawia sen i redukuje objawy, takie jak ból brzucha, biegunka i zmniejszony apetyt. Uważa się, że efekty kliniczne marihuany wynikają z receptorów kannabinoidowych obecnych w przewodzie pokarmowym, ośrodkowym i obwodowym układzie nerwowym oraz tkankach limfoidalnych.
Ludzie przez stulecia leczyli objawy żołądkowo-jelitowe konopiami. Jak marihuana pomaga w leczeniu chorób żołądkowo-jelitowych? Endokannabinoidy w naszym organizmie regulują prawie wszystkie funkcje jelit. To działanie jest ściśle związane z pracą układu endokannabinoidowego. Pełni on rolę w prawidłowym funkcjonowaniu poprzez kontrolę bilansu energetycznego i metabolizmu. Odpowiada za przyjmowanie pokarmu, produkcję insuliny, i przechowywanie tłuszczu. W komórkach przewodu pokarmowego znajdują się receptory: CB1 i CB2. Ich działanie w przewodzie pokarmowym jest szerokie.
Receptory CB1 reagują na sygnały wysyłane przez endokannabinoidy. Regulują wiele funcji – opróżnianie żołądka, wydzielanie kwasów, kontrolują pracę między żołądkiem a jelitem cienkim oraz przemieszczanie się pokarmów w przewodzie pokarmowym. Receptory CB1 i CB2 mogą zmniejszać sygnalizację bólu w trzewiach. Układ endokannabinoidowy odpowiada między innymi za regulację apetytu, nudności i wymioty, motorykę jelit oraz procesy zapalne.
Marihuana w Kanadzie
Konopie indyjskie zostały zalegalizowane w Kanadzie w 2018 roku, co doprowadziło do nagłego wzrostu ich użycia, ponieważ producenci zwiększyli swoje wysiłki marketingowe. W związku z tym Kanada znajduje się w wyjątkowej sytuacji do badania skutków powszechnej legalizacji i oceny leczniczego wpływu konopi indyjskich na choroby. W badaniu ankietowym przeprowadzonym w 2006 roku przed legalizacją, około 50% kanadyjskich pacjentów z nieswoistym zapaleniem jelit zgłosiło używanie konopi indyjskich w różnych etapach życia.
Kanada jest przykładem udanej legalizacji konopi indyjskich na całym świecie. Badania wpływu takich zmian na społeczeństwo dają nadzieję innym państwom na stworzenie modelu legalnego rynku. Co więcej, są ważną lekcją dla zwolenników prohibicji, ponieważ dowody wskazują, że legalizacja marihuany przynosi korzyści i nie stwarza zagrożenia dla bezpieczeństwa publicznego. Od 2018 roku dorośli (osoby w wieku od 18 lub od 21 lat zależnie od prowincji) mogą posiadać legalnie do 30 gramów marihuany rekreacyjnej. Jednak nie tylko ten rynek kwitnie w kraju. Kanada odegrała również znaczącą rolę w globalnej ekspansji medycznej marihuany.
Badacze postanowili określić, jak często pacjenci z nieswoistym zapaleniem jelit używają konopi indyjskich po ich legalizacji w Kanadzie. Dodatkowo ocenili, którzy obecnie używają konopi indyjskich, zgłaszają zmiany w nasileniu choroby w porównaniu z osobami nieużywającymi rośliny cannabis. Oto co wiemy na temat wyników.
Inne czynniki w badaniu
Ponad połowa uczestników była w wieku od 35 do 64 lat. 53% uczestników (135/254) odpowiedziało, że kiedykolwiek (wcześniej i/lub obecnie) używało konopi indyjskich. 36% uczestników „ostatnio używało konopi indyjskich”, co zostało zdefiniowane jako używanie w ciągu ostatnich 6 miesięcy. Uczestnicy z CD mieli wyższe wskaźniki aktywnego używania w porównaniu do tych z UC (CD 41% vs UC 31%).
Połowa osób z IC została zdiagnozowana w ciągu ostatnich 3 lat, a odsetek ten był znacznie wyższy w porównaniu z CD lub UC (50% IC vs 7% CD i 12% UC) Z drugiej strony, ponad połowa uczestników z CD i UC została zdiagnozowana ponad 10 lat temu (19% IC vs 66% CD i 54% UC)
70% osób z grupy CD i 42% osób z grupy UC było leczonych przu zastosowaniu leków biologicznych. Uczestnicy z UC byli często leczeni produktami 5-ASA (52% UC vs 8% CD vs 13% IC). 50% uczestników z IC nie otrzymywało obecnie żadnego leczenia. Wskaźniki leczenia chirurgicznego IBD były częstsze wśród pacjentów z CD w porównaniu z innymi podtypami IBD (CD 47% vs UC 16% i IC 6%) Najczęstszymi objawami odczuwanymi przez uczestników były bóle brzucha, biegunka, niestrawność i wzdęcia.
Ponad połowa badanych używa zioła
Biorąc pod uwagę, że ponad połowa (53%) respondentów ankiety używała marihuany w ciągu swojego życia, badacze ocenili charakterystykę tych pacjentów. Wyniki wskazały, że około połowa respondentów ankiety to kobiety, a uczestnicy stwierdzili, że używali konopi indyjskich poprzez wdychanie, spożycie doustne lub oba te sposoby w równym stopniu. Nie zaobserwowano preferencji dla odmian marihuany z przewagą THC nad marihuaną z przewagą CBD.
Tylko 19% respondentów miało receptę na konopie indyjskie, a 30% używało ich od ponad 10 lat. Co ciekawe, 51% uczestników było nowicjuszami i zaczęło używać konopi indyjskich dopiero w ciągu ostatnich 3 lat. 57% ankietowanych używało marihuany kilka razy w tygodniu, podczas gdy 19% używało jej tylko raz na kilka lat. Uczestnicy ankiety zwykle zażywali jednorazowo do pół grama marihuany. Konopie indyjskie były powszechnie stosowane w leczeniu i łagodzeniu objawów żołądkowo-jelitowych (30%), ale także w celach rekreacyjnych (27%) i jako pomoc w zasypianiu (26%).
Legalizacja medycznej marihuany
Ustawa o konopiach indyjskich była nowym aktem prawnym, który został uchwalony w 2018 r. w celu zapewnienia dostępu do kontrolowanych pod względem jakości dostaw konopi indyjskich, wyparcia nielegalnego rynku i uniemożliwienia młodzieży dostępu do konopi indyjskich. Ustawa zezwala każdej osobie w wieku powyżej 18 lat na posiadanie do 30 gramów legalnej marihuany i uprawę do 4 roślin na własny użytek. W momencie uchwalenia ustawy Kanada była jednym z czterech krajów, które zalegalizowały rekreacyjne używanie konopi indyjskich.
„Zgodnie z wcześniejszymi doniesieniami stwierdziliśmy, że 53% pacjentów z nieswoistym zapaleniem jelit używało konopi indyjskich w ciągu swojego życia. W tym badaniu stwierdziliśmy jednak, że wskaźniki niedawnego używania konopi indyjskich były ponad dwukrotnie wyższe niż wcześniej zgłaszane w badaniach z 2006 roku (CD 41% vs 15,9%; UC 31% vs 11,6%). Ustawa o konopiach indyjskich prawdopodobnie doprowadziła do zwiększenia liczby zgłoszeń dotyczących używania poprzez zwiększenie dostępu i zmniejszenie stygmatyzacji związanej z konopiami indyjskimi. Rzeczywiście, używanie marihuany w Kanadzie wzrosło z 14,0% do 17,5% w pierwszym roku po legalizacji”. – czytamy w badaniu
Badane czynniki dodatkowe
„Przyznajemy, że nasze badanie zostało przeprowadzone podczas pandemii COVID-19, kiedy Kanadyjczycy stanęli w obliczu bezprecedensowych wstrząsów finansowych i społecznych”. – dodają autorzy
Pomimo tych czynników stresogennych odsetek osób używających konopi indyjskich w Ontario wzrósł nieznacznie z 23% w 2020 r. do 24% w 2021 r. Zatem sama pandemia prawdopodobnie nie przyczyniła się znacząco do dużego wzrostu konsumpcji marihuany zaobserwowanego podczas badania.
Konopie indyjskie mogą być również związane z niższymi wynikami SIBDQ w wyniku częstszego stosowania wśród pacjentów z cięższymi chorobami.
„Stwierdziliśmy różnicę w wynikach SIBDQ u pacjentów z IC. Pacjenci w tej grupie częściej byli niedawno zdiagnozowani i nie otrzymywali odpowiedniej terapii. Ta grupa pacjentów prawdopodobnie polegała na konopiach indyjskich w celu złagodzenia objawów w przypadku braku odpowiedniej terapii medycznej. W rzeczywistości 30% respondentów naszego badania zgłosiło używanie cannabis głównie w celu złagodzenia objawów żołądkowo-jelitowych. Leki uzupełniające i alternatywne, takie jak zioła, akupunktura, leki homeopatyczne i medytacja, są powszechnie stosowane przez 30-50% pacjentów. Zgodnie z tym, predyktory stosowania marihuany w leczeniu IBD zostały wcześniej zgłoszone jako obejmujące doświadczanie skutków ubocznych lub niezadowolenie z konwencjonalnych leków, objawy pozajelitowe lub długotrwałą progresję choroby oraz długotrwałe stosowanie sterydów. Podobnie, predyktory stosowania konopi indyjskich obejmują wcześniejszą operację jamy brzusznej, stosowanie leków przeciwbólowych oraz stosowanie innych leków uzupełniających i alternatywnych”. – czytamy w badaniu
Nieswoiste zapalenie jelit – leczenie marihuaną działa
W związku z wynikami badania uzasadnione jest spekulowanie, że osoby ze zwiększonym obciążeniem chorobą używają konopi indyjskich, gdy inne terapie zawodzą. Wielu uczestników badania uważało, że marihuana jest bezpieczna i nieszkodliwa.
Wyniki wyraźnie podkreślają rozpowszechnienie używania konopi indyjskich wśród pacjentów z nieswoistym zapaleniem jelit i jego wpływ na tych pacjentów, szczególnie po legalizacji.
„Nasze badanie podkreśla potrzebę uświadomienia lekarzom opiekującym się pacjentami z nieswoistym zapaleniem jelit, że używanie konopi indyjskich znacznie wzrosło po ich legalizacji w Kanadzie i że ich używanie wiąże się z poprawą jakości życia i zmniejszeniem objawów choroby”. – podsumowują naukowcy
Związek ten niekoniecznie wskazuje na przyczynowość, ale sugeruje, że nasilenie nieswoistego zapalenia jelit może wpływać na stosowanie marihuany lub odwrotnie. Dlatego też lekarze powinni zawsze pytać o używanie konopi indyjskich i szukać możliwości optymalizacji objawów swoich pacjentów za pomocą sprawdzonych terapii.
Jeżeli chcesz rozpocząć terapie medyczną marihuaną to sprawdź naszą zakładkę KLINIKI KONOPNE. Znajdziesz tam specjalistów z takich placówek jak KONOPNA KLINIKA, którzy umiejętnie poprowadzą twoją terapię.
Źródła:
NAPISZ KOMENTARZ